Kalendarium 1945 – 2005

21 III 1945

W jednej z grup operacyjnych, których celem było przejęcie władzy cywilnej w mieście od Armii Czerwonej, do Gliwic przybywa pianista i kompozytor Marcin Kamiński, by założyć placówkę muzyczną.

15 IV 1945

Organizatorzy Instytutu Muzycznego dają pierwszy koncert w powojennych Gliwicach. Odbywa się on w jednym ze szpitali (dziś budynek sądu przy ul. Powstańców Warszawy) dla żołnierzy radzieckich w podzięce za pomoc w przewiezieniu instrumentów z byłego niemieckiego Konserwatorium Muzycznego.
W koncercie brali udział: Tadeusz Kamiński – tenor, Mieczysław Kowalski – skrzypce, Marcin Kamiński – fortepian i prelekcja.

1 VI 1945

Początek pierwszego powojennego roku szkolnego. Szkoła otrzymała nazwę Instytut Muzyczny im. Ignacego Jana Paderewskiego. Jej pierwszą siedzibą był budynek przy ul. Sobieskiego 15. Pierwszymi nauczycielami byli: Marcin Kamiński – dyrektor, fortepian, przedmioty teoretyczne, Stefania Różycka (żona znanego kompozytora) – śpiew, Jadwiga Barszczewska-Kamińska – fortepian, Janusz Bielecki – fortepian. Naukę rozpoczęło 63 uczniów. Ten pierwszy skrócony rok szkolny w Gliwicach trwał do 20 lipca 1945.

17 VI 1945

Oficjalna uroczystość otwarcia Instytutu Muzycznego. Z tej okazji odbyła się msza w Kościele św. Krzyża, następnie uroczysty przemarsz z towarzyszeniem orkiestry miejskiej do budynku szkoły oraz koncert, z udziałem Ludomira Różyckiego, który był transmitowany przez Polskie Radio.

25 VIII 1945

Przeprowadzka do większego budynku przy ul. Kościuszki 38 wobec dużego napływu nauczycieli i uczniów. Fortepianu zaczyna uczyć w tym czasie wybitny polski pianista, organizator Konkursów Chopinowskich – Jerzy Żurawlew.

24 IX 1945

Sąd Grodzki rejestruje Instytut Muzyczny Jako Spółdzielnię Pracy z odpowiedzialnością udziałami.

12 X 1945

Instytut zostaje zatwierdzony przez Ministerstwo Kultury i Sztuki jako Szkoła Niższa Średnia i Umuzykalnienia.

VI 1948

Kolejna przeprowadzka, – nowy adres szkoły – ul. Długosza 2. Tę, od początku niewystarczającą przestrzeń, powiększono z czasem o część budynku przy ul. Kościuszki 23.

1 VI 1951

Szkoła zostaje upaństwowiona i od tej pory przemianowana na Państwową Szkołę Muzyczną I i II stopnia. Władze nie zgadzają się jednak ze względów politycznych na pozostawienie imienia Ignacego Jana Paderewskiego.

XI 1954

Szkoła została przeniesiona do budynku, w którym znajduje się do dziś, przy ul. Wieczorka 6 (przedwojenna Klosterstrasse). Budynek to około stuletnia willa miejska wolnostojąca z parkiem, wzniesiona w stylu neoklasycznym, należąca do 1924 roku do Jenny Schlesinger, a potem do gminy Gliwice. Do końca wojny znajdowały się tu niemieckie urzędy miasta, po wojnie do
czasu przekazania szkole również urzędy Prezydium Miejskiej Rady Narodowej.

1961

Marcin Kamiński uzyskał zezwolenie nadania PSM II stopnia imienia Ludomira Różyckiego.

1980

Uroczyste nadanie imienia Ludomira Różyckiego obu szkołom nastąpiło dopiero z okazji 35-lecia.

1998

Z okazji 45-lecia śmierci kompozytora – patrona szkoły z inicjatywy dyrektora prof. Jana Ballarina zorganizowany został Ogólnopolski Konkurs Wokalny im. Ludomira Różyckiego dla uczniów wokalistów szkół średnich.
Konkurs wszedł na stałe do kalendarza imprez szkoły muzycznej w Gliwicach, a kolejne odbyły się w latach 1999, 2001, 2003, 2005.

15 – 22 X 2004

Z okazji jubileuszu 6O-lecia szkoły odbyła się pielgrzymka Młodzieżowego Chóru PSM I i II st. pod dyrekcją Joanny Pudlik do Włoch. Chór dał 3 koncerty, a 20 X Papież Jan Paweł II udzielił mu błogosławieństwa.